HNY

ใกล้แล้วนะ อีกนิดนึงก็ถึงแล้ว
มันจะรวดเร็ว เงียบเชียบ
รอยต่อของกาลเวลา
หรือข้ออ้างในการสังสรรค์

......

ฉัน
ไหลผ่านไปอย่างเนิบนาบ
แต่แข็งแรงขนาดที่ไม่มีใครเคยหยุดได้
อีกไม่กี่ชั่วโมง
ผู้คนกลับจดจ้อง
เห็นค่าของการมีตัวตนอยู่ของฉัน
บางคนอาวร บางคนปิติ
อีกไม่กี่ชั่วโมง
ฉันจะกลับมาใหม่
พร้อมกับเสียงโห่ร้อง
แสนคุ้นเคย

......

ต่างคน ต่างรอ
รอคอย แสงแห่งวันใหม่
เพื่อปลอบประโลมตัวเอง
ทิ้งไปกับปีเก่า

......

เงียบ
เงียบสิ
เงียบอีกสิ
เงียบเถอะนะ
ฉันไม่เคยกลัวความเงียบ
มันกลับทำให้อุ่นใจมากกว่า
ไพเราะ หวานหู กว่าสิ่งใด
ียิ่งเงียบ ยิ่งดี
คืนนี้ฉันคงหลับฝันดี

......

parallel world
ที่ๆมีฉันอยู่อีกคน
โลกนี้่มืดหม่นเหลือเกิน
ทุกสามร้อยหกสิบห้าวัน
ีฉันจะมานั่งลงที่นี่
เพื่อดูแสงสีรุ้งที่เส้นขอบฟ้า
มันสวยงามมาก
สวยจนฉันน้ำตาไหล
ฉันไม่รู้ว่ามันมากจากไหน
เพียงไม่กี่นาที
ฉันก็สุขจนล้นหัวใจ

เธอจะได้เห็นแสงสีรุ้งเหมือนฉันบ้างไหมนะ

......ี
ีี